วันพุธที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ศิลปะแห่งการครองใจคน


0 คนอ่อนโยนสามารถเข้าถึงคนได้ทุกเหล่า
และนำคนแข็งกระด้างมาใช้ได้
แต่....คนแข็งกระด้างไม่สามารถนำคนอ่อนโยนมาใช้ได้เลย
0 มนุษย์เราต้องทำหน้าที่แผ่เมตตาให้คนอื่นมีสุข
เพราะตัวเราก็ยังต้องการอย่างนั้น
จึงควรทำในสิ่งที่เราปราถนาให้ผู้อื่นบ้าง
0ถ้าเรารักและปราถนาดีต่อผู้อื่นด้วยความจริงใจ
เขาก็จะรักเราและปราถนาดีต่อเรา และไม่เกลียดเรา
แต่ถ้าเราแสดงความเกลียดต่อเขา
ผลก็คือ...เขาเกลียดตอบเรานั่นเอง

นี่หรือชีวิต

โอ้ว่าอนิจจาสังขารเอ๋ย มาลงเอยสิ้นสุดหยุดเคลื่อนไหว
เมื่อหมดหวังครั้งสุดท้ายไม่หายใจ ธาตุลมไฟน้ำดินก็สิ้นตาม
นอนตัวแข็งและสลดเมื่อหมดชีพ เขาตราสังใส่หีบสี่คนหาม
สู่ป่าช้าสิ้นเชื่อเหลือแต่นาม ใครจะถามเรียกเราก็เปล่าตาย
นี่แหละหนอมนุษย์เรามีเท่านี้ หมดลมแล้วก็ไม่มีซึ่งความหมาย
วิญญาณปราศขาดลมดับจากกาย หยุดวุ่นวายทุกสิ่งนิ่งนอนเลย
เมื่อชีวิตเรานี้มีลมอยู่ จงเร่งรู้ศีลทาน นะท่านเอ๋ย
ทั้งภาวนาทำใจหัดให้เคย อย่าละเลยความดีทุกวี่วัน
เมื่อสิ้นลมจิตพรากจากโลกนี้ จะได้พาความดีไปสวรรค์
อย่าทำบาปน้อยนิดให้ติดพัน เพราะบาปนั้นจะเป็นเงาตามเราไป
สู่นรกอเวจีที่มืดมิด สุดที่ใครจะติดตามช่วยได้
ต้องทนทุกข์สยดสยองในกองไฟ ตามแต่กรรมของผู้ใดที่ได้ทำ
หมั่นสวดมนต์ภาวนารักษาสศีล สอนลูกหลานให้เคยชินทุกค่ำเช้า
ให้รู้จักเคารพนบพระธรรม อย่าลืมคำพระสอนวอนให้ดี
เราเกิดมาเพื่อตายมิใช่อยู่ ทุกๆคนจะต้องสู่ความเป็นผี
เมื่อเกิดมาเป็นคนได้ทั้งที ก็ควรสร้างความดีติดตัวไป
เพื่อจะได้เป็นสุขไม่ทุกข์ยาก ไม่คับแค้นลำบากเมื่อเกิดใหม่่
ใครทำดีย่อมสุขแท้จงแน่ใจ ใครทำชั่วทุกข์ยากไร้ ย่อมถึงตน
เร่งบำเพ็ญทานศีลและภาวนา แสวงหาแต่สิ่งบุญกุศล
ทรัพย์ภายนอกเป็นของโลกโศกระคน ทรัพย์ภายในประดับตนพ้นทุกข์เอย